Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ita nemo beato beatior. An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia? Tu autem, si tibi illa probabantur, cur non propriis verbis ea tenebas? Si longus, levis; Nescio quo modo praetervolavit oratio. Duo Reges: constructio interrete. Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria. Pungunt quasi aculeis interrogatiunculis angustis, quibus etiam qui assentiuntur nihil commutantur animo et idem abeunt, qui venerant.

Itaque in rebus minime obscuris non multus est apud eos disserendi labor. Sed haec ab Antiocho, familiari nostro, dicuntur multo melius et fortius, quam a Stasea dicebantur. Cave putes quicquam esse verius. Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt. Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere? Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi; Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis.

Nam, ut paulo ante docui, augendae voluptatis finis est doloris omnis amotio.
Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus;
Quod praeceptum quia maius erat, quam ut ab homine videretur, idcirco assignatum est deo.
Quae quidem vel cum periculo est quaerenda vobis;
Contemnit enim disserendi elegantiam, confuse loquitur.
Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget.

Quod quidem mihi si quando dictum est-est autem dictum non parum saepe-, etsi satis clemens sum in disputando, tamen interdum soleo subirasci.

Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere.
Ab his oratores, ab his imperatores ac rerum publicarum principes extiterunt.
Quid est igitur, inquit, quod requiras?

Venit ad extremum;: Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego?
Bork: Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere.
Bork: Itaque hoc frequenter dici solet a vobis, non intellegere nos, quam dicat Epicurus voluptatem.
Recte, inquit, intellegis.: Haec quo modo conveniant, non sane intellego.
Proclivi currit oratio.: Quae dici eadem de ceteris virtutibus possunt, quarum omnium fundamenta vos in voluptate tamquam in aqua ponitis.
Bork: Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt.

Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura
vellet.

Semovenda est igitur voluptas, non solum ut recta sequamini,
sed etiam ut loqui deceat frugaliter.

Hoc enim constituto in philosophia constituta sunt omnia. Tamen a proposito, inquam, aberramus. Atque ita re simpliciter primo collocata reliqua subtilius persequentes corporis bona facilem quandam rationem habere censebant; Sit enim idem caecus, debilis. Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Honesta oratio, Socratica, Platonis etiam. Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus.